моталюбі́цель

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. моталюбі́цель моталюбі́целі
Р. моталюбі́целя моталюбі́целяў
Д. моталюбі́целю моталюбі́целям
В. моталюбі́целя моталюбі́целяў
Т. моталюбі́целем моталюбі́целямі
М. моталюбі́целю моталюбі́целях

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)