мотагурто́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мотагурто́к мотагурткі́
Р. мотагуртка́ мотагуртко́ў
Д. мотагуртку́ мотагуртка́м
В. мотагурто́к мотагурткі́
Т. мотагуртко́м мотагуртка́мі
М. мотагуртку́ мотагуртка́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)