мотагурто́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
мотагурто́к | мотагурткі́ | |
мотагуртка́ | мотагуртко́ў | |
мотагуртку́ | мотагуртка́м | |
мотагурто́к | мотагурткі́ | |
мотагуртко́м | мотагуртка́мі | |
мотагуртку́ | мотагуртка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)