мотаго́ншчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мотаго́ншчыца мотаго́ншчыцы
Р. мотаго́ншчыцы мотаго́ншчыц
Д. мотаго́ншчыцы мотаго́ншчыцам
В. мотаго́ншчыцу мотаго́ншчыц
Т. мотаго́ншчыцай
мотаго́ншчыцаю		 мотаго́ншчыцамі
М. мотаго́ншчыцы мотаго́ншчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)