морфагенеты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. морфагенеты́чны морфагенеты́чная морфагенеты́чнае морфагенеты́чныя
Р. морфагенеты́чнага морфагенеты́чнай
морфагенеты́чнае		 морфагенеты́чнага морфагенеты́чных
Д. морфагенеты́чнаму морфагенеты́чнай морфагенеты́чнаму морфагенеты́чным
В. морфагенеты́чны (неадуш.)
морфагенеты́чнага (адуш.)		 морфагенеты́чную морфагенеты́чнае морфагенеты́чныя (неадуш.)
морфагенеты́чных (адуш.)
Т. морфагенеты́чным морфагенеты́чнай
морфагенеты́чнаю		 морфагенеты́чным морфагенеты́чнымі
М. морфагенеты́чным морфагенеты́чнай морфагенеты́чным морфагенеты́чных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)