мо́правец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мо́правец | мо́праўцы | |
| мо́праўца | мо́праўцаў | |
| мо́праўцу | мо́праўцам | |
| мо́праўца | мо́праўцаў | |
| мо́праўцам | мо́праўцамі | |
| мо́праўцу | мо́праўцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)