монаізато́пны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. монаізато́пны монаізато́пная монаізато́пнае монаізато́пныя
Р. монаізато́пнага монаізато́пнай
монаізато́пнае		 монаізато́пнага монаізато́пных
Д. монаізато́пнаму монаізато́пнай монаізато́пнаму монаізато́пным
В. монаізато́пны (неадуш.)
монаізато́пнага (адуш.)		 монаізато́пную монаізато́пнае монаізато́пныя (неадуш.)
монаізато́пных (адуш.)
Т. монаізато́пным монаізато́пнай
монаізато́пнаю		 монаізато́пным монаізато́пнымі
М. монаізато́пным монаізато́пнай монаізато́пным монаізато́пных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)