монацукры́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
монацукры́д | монацукры́ды | |
монацукры́ду | монацукры́даў | |
монацукры́ду | монацукры́дам | |
монацукры́д | монацукры́ды | |
монацукры́дам | монацукры́дамі | |
монацукры́дзе | монацукры́дах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)