монафункцыяна́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. монафункцыяна́льны монафункцыяна́льная монафункцыяна́льнае монафункцыяна́льныя
Р. монафункцыяна́льнага монафункцыяна́льнай
монафункцыяна́льнае		 монафункцыяна́льнага монафункцыяна́льных
Д. монафункцыяна́льнаму монафункцыяна́льнай монафункцыяна́льнаму монафункцыяна́льным
В. монафункцыяна́льны (неадуш.)
монафункцыяна́льнага (адуш.)		 монафункцыяна́льную монафункцыяна́льнае монафункцыяна́льныя (неадуш.)
монафункцыяна́льных (адуш.)
Т. монафункцыяна́льным монафункцыяна́льнай
монафункцыяна́льнаю		 монафункцыяна́льным монафункцыяна́льнымі
М. монафункцыяна́льным монафункцыяна́льнай монафункцыяна́льным монафункцыяна́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)