монаметалі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. монаметалі́чны монаметалі́чная монаметалі́чнае монаметалі́чныя
Р. монаметалі́чнага монаметалі́чнай
монаметалі́чнае		 монаметалі́чнага монаметалі́чных
Д. монаметалі́чнаму монаметалі́чнай монаметалі́чнаму монаметалі́чным
В. монаметалі́чны (неадуш.)
монаметалі́чнага (адуш.)		 монаметалі́чную монаметалі́чнае монаметалі́чныя (неадуш.)
монаметалі́чных (адуш.)
Т. монаметалі́чным монаметалі́чнай
монаметалі́чнаю		 монаметалі́чным монаметалі́чнымі
М. монаметалі́чным монаметалі́чнай монаметалі́чным монаметалі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)