моназіго́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. моназіго́тны моназіго́тная моназіго́тнае моназіго́тныя
Р. моназіго́тнага моназіго́тнай
моназіго́тнае		 моназіго́тнага моназіго́тных
Д. моназіго́тнаму моназіго́тнай моназіго́тнаму моназіго́тным
В. моназіго́тны (неадуш.)
моназіго́тнага (адуш.)		 моназіго́тную моназіго́тнае моназіго́тныя (неадуш.)
моназіго́тных (адуш.)
Т. моназіго́тным моназіго́тнай
моназіго́тнаю		 моназіго́тным моназіго́тнымі
М. моназіго́тным моназіго́тнай моназіго́тным моназіго́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)