мо́гільнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
мо́гільнік | мо́гільнікі | |
мо́гільніка | мо́гільнікаў | |
мо́гільніку | мо́гільнікам | |
мо́гільнік | мо́гільнікі | |
мо́гільнікам | мо́гільнікамі | |
мо́гільніку | мо́гільніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)