моватво́рчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. моватво́рчы моватво́рчая моватво́рчае моватво́рчыя
Р. моватво́рчага моватво́рчай
моватво́рчае		 моватво́рчага моватво́рчых
Д. моватво́рчаму моватво́рчай моватво́рчаму моватво́рчым
В. моватво́рчы (неадуш.)
моватво́рчага (адуш.)		 моватво́рчую моватво́рчае моватво́рчыя (неадуш.)
моватво́рчых (адуш.)
Т. моватво́рчым моватво́рчай
моватво́рчаю		 моватво́рчым моватво́рчымі
М. моватво́рчым моватво́рчай моватво́рчым моватво́рчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)