мо́ва-крыні́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мо́ва-крыні́ца мо́вы-крыні́цы
Р. мо́вы-крыні́цы мо́ў-крыні́ц
Д. мо́ве-крыні́цы мо́вам-крыні́цам
В. мо́ву-крыні́цу мо́вы-крыні́цы
Т. мо́вай-крыні́цай
мо́вай-крыні́цаю		 мо́вамі-крыні́цамі
М. мо́ве-крыні́цы мо́вах-крыні́цах

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)