множналі́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. множналі́кавы множналі́кавая множналі́кавае множналі́кавыя
Р. множналі́кавага множналі́кавай
множналі́кавае		 множналі́кавага множналі́кавых
Д. множналі́каваму множналі́кавай множналі́каваму множналі́кавым
В. множналі́кавы (неадуш.)
множналі́кавага (адуш.)		 множналі́кавую множналі́кавае множналі́кавыя (неадуш.)
множналі́кавых (адуш.)
Т. множналі́кавым множналі́кавай
множналі́каваю		 множналі́кавым множналі́кавымі
М. множналі́кавым множналі́кавай множналі́кавым множналі́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)