мнагачле́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мнагачле́нны мнагачле́нная мнагачле́ннае мнагачле́нныя
Р. мнагачле́ннага мнагачле́ннай
мнагачле́ннае
мнагачле́ннага мнагачле́нных
Д. мнагачле́ннаму мнагачле́ннай мнагачле́ннаму мнагачле́нным
В. мнагачле́нны (неадуш.)
мнагачле́ннага (адуш.)
мнагачле́нную мнагачле́ннае мнагачле́нныя (неадуш.)
мнагачле́нных (адуш.)
Т. мнагачле́нным мнагачле́ннай
мнагачле́ннаю
мнагачле́нным мнагачле́ннымі
М. мнагачле́нным мнагачле́ннай мнагачле́нным мнагачле́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)