мнагачле́нны
прыметнік, адносны
мнагачле́нны | мнагачле́нная | мнагачле́ннае | мнагачле́нныя | |
мнагачле́ннага | мнагачле́ннай мнагачле́ннае |
мнагачле́ннага | мнагачле́нных | |
мнагачле́ннаму | мнагачле́ннай | мнагачле́ннаму | мнагачле́нным | |
мнагачле́нны ( мнагачле́ннага ( |
мнагачле́нную | мнагачле́ннае | мнагачле́нныя ( мнагачле́нных ( |
|
мнагачле́нным | мнагачле́ннай мнагачле́ннаю |
мнагачле́нным | мнагачле́ннымі | |
мнагачле́нным | мнагачле́ннай | мнагачле́нным | мнагачле́нных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)