мнагара́дны
прыметнік, адносны
| мнагара́дны | мнагара́дная | мнагара́днае | мнагара́дныя | |
| мнагара́днага | мнагара́днай мнагара́днае |
мнагара́днага | мнагара́дных | |
| мнагара́днаму | мнагара́днай | мнагара́днаму | мнагара́дным | |
| мнагара́дны ( мнагара́днага ( |
мнагара́дную | мнагара́днае | мнагара́дныя ( мнагара́дных ( |
|
| мнагара́дным | мнагара́днай мнагара́днаю |
мнагара́дным | мнагара́днымі | |
| мнагара́дным | мнагара́днай | мнагара́дным | мнагара́дных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)