мнагалу́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мнагалу́чны мнагалу́чная мнагалу́чнае мнагалу́чныя
Р. мнагалу́чнага мнагалу́чнай
мнагалу́чнае		 мнагалу́чнага мнагалу́чных
Д. мнагалу́чнаму мнагалу́чнай мнагалу́чнаму мнагалу́чным
В. мнагалу́чны (неадуш.)
мнагалу́чнага (адуш.)		 мнагалу́чную мнагалу́чнае мнагалу́чныя (неадуш.)
мнагалу́чных (адуш.)
Т. мнагалу́чным мнагалу́чнай
мнагалу́чнаю		 мнагалу́чным мнагалу́чнымі
М. мнагалу́чным мнагалу́чнай мнагалу́чным мнагалу́чных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)