мнагабо́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мнагабо́жнік | мнагабо́жнікі | |
| мнагабо́жніка | мнагабо́жнікаў | |
| мнагабо́жніку | мнагабо́жнікам | |
| мнагабо́жніка | мнагабо́жнікаў | |
| мнагабо́жнікам | мнагабо́жнікамі | |
| мнагабо́жніку | мнагабо́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)