мнагабо́жнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мнагабо́жнік мнагабо́жнікі
Р. мнагабо́жніка мнагабо́жнікаў
Д. мнагабо́жніку мнагабо́жнікам
В. мнагабо́жніка мнагабо́жнікаў
Т. мнагабо́жнікам мнагабо́жнікамі
М. мнагабо́жніку мнагабо́жніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)