младату́рак
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
младату́рак | младату́ркі | |
младату́рка | младату́ркаў | |
младату́рку | младату́ркам | |
младату́рка | младату́ркаў | |
младату́ркам | младату́ркамі | |
младату́рку | младату́рках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)