мецэна́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мецэна́тка мецэна́ткі
Р. мецэна́ткі мецэна́так
Д. мецэна́тцы мецэна́ткам
В. мецэна́тку мецэна́так
Т. мецэна́ткай
мецэна́ткаю		 мецэна́ткамі
М. мецэна́тцы мецэна́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)