механатро́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| механатро́н | механатро́ны | |
| механатро́на | механатро́наў | |
| механатро́ну | механатро́нам | |
| механатро́н | механатро́ны | |
| механатро́нам | механатро́намі | |
| механатро́не | механатро́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)