механаскапі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. механаскапі́чны механаскапі́чная механаскапі́чнае механаскапі́чныя
Р. механаскапі́чнага механаскапі́чнай
механаскапі́чнае		 механаскапі́чнага механаскапі́чных
Д. механаскапі́чнаму механаскапі́чнай механаскапі́чнаму механаскапі́чным
В. механаскапі́чны (неадуш.)
механаскапі́чнага (адуш.)		 механаскапі́чную механаскапі́чнае механаскапі́чныя (неадуш.)
механаскапі́чных (адуш.)
Т. механаскапі́чным механаскапі́чнай
механаскапі́чнаю		 механаскапі́чным механаскапі́чнымі
М. механаскапі́чным механаскапі́чнай механаскапі́чным механаскапі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)