ме́тчык
‘спецыяліст’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ме́тчык | ме́тчыкі | |
| ме́тчыка | ме́тчыкаў | |
| ме́тчыку | ме́тчыкам | |
| ме́тчыка | ме́тчыкаў | |
| ме́тчыкам | ме́тчыкамі | |
| ме́тчыку | ме́тчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)