ме́тачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ме́тачка | ме́тачкі | |
| ме́тачкі | ме́тачак | |
| ме́тачцы | ме́тачкам | |
| ме́тачку | ме́тачкі | |
| ме́тачкай ме́тачкаю |
ме́тачкамі | |
| ме́тачцы | ме́тачках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)