металачарапі́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. металачарапі́ца
Р. металачарапі́цы
Д. металачарапі́цы
В. металачарапі́цу
Т. металачарапі́цай
металачарапі́цаю
М. металачарапі́цы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)