ме́сціч
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ме́сціч | ме́сцічы | |
| ме́сціча | ме́сцічаў | |
| ме́сцічу | ме́сцічам | |
| ме́сціча | ме́сцічаў | |
| ме́сцічам | ме́сцічамі | |
| ме́сцічу | ме́сцічах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)