ме́сціна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ме́сціна | ме́сціны | |
| ме́сціны | ме́сцін | |
| ме́сціне | ме́сцінам | |
| ме́сціну | ме́сціны | |
| ме́сцінай ме́сцінаю |
ме́сцінамі | |
| ме́сціне | ме́сцінах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)