мерамі́за
‘насякомае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| мерамі́за | мерамі́зы | |
| мерамі́зы | мерамі́з | |
| мерамі́зе | мерамі́зам | |
| мерамі́зу | мерамі́з | |
| мерамі́зай мерамі́заю |
мерамі́замі | |
| мерамі́зе | мерамі́зах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)