меньерападо́бны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. меньерападо́бны меньерападо́бная меньерападо́бнае меньерападо́бныя
Р. меньерападо́бнага меньерападо́бнай
меньерападо́бнае		 меньерападо́бнага меньерападо́бных
Д. меньерападо́бнаму меньерападо́бнай меньерападо́бнаму меньерападо́бным
В. меньерападо́бны (неадуш.)
меньерападо́бнага (адуш.)		 меньерападо́бную меньерападо́бнае меньерападо́бныя (неадуш.)
меньерападо́бных (адуш.)
Т. меньерападо́бным меньерападо́бнай
меньерападо́бнаю		 меньерападо́бным меньерападо́бнымі
М. меньерападо́бным меньерападо́бнай меньерападо́бным меньерападо́бных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)