ме́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ме́нт мянты
Р. мянта мянтоў
Д. мянту мянтам
В. мянта мянтоў
Т. мянтом мянтамі
М. мянце мянтах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)