ме́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
ме́нка | ме́нкі | |
ме́нкі | ме́нак | |
ме́нцы | ме́нкам | |
ме́нку | ме́нкі | |
ме́нкай ме́нкаю |
ме́нкамі | |
ме́нцы | ме́нках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)