ме́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ме́нка ме́нкі
Р. ме́нкі ме́нак
Д. ме́нцы ме́нкам
В. ме́нку ме́нкі
Т. ме́нкай
ме́нкаю
ме́нкамі
М. ме́нцы ме́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)