менгі́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
менгі́р | менгі́ры | |
менгі́ра | менгі́раў | |
менгі́ру | менгі́рам | |
менгі́р | менгі́ры | |
менгі́рам | менгі́рамі | |
менгі́ры | менгі́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)