мелаўшчы́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мелаўшчы́к | мелаўшчыкі́ | |
| мелаўшчыка́ | мелаўшчыко́ў | |
| мелаўшчыку́ | мелаўшчыка́м | |
| мелаўшчыка́ | мелаўшчыко́ў | |
| мелаўшчыко́м | мелаўшчыка́мі | |
| мелаўшчыку́ | мелаўшчыка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)