мелаўшчы́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
мелаўшчы́к | мелаўшчыкі́ | |
мелаўшчыка́ | мелаўшчыко́ў | |
мелаўшчыку́ | мелаўшчыка́м | |
мелаўшчыка́ | мелаўшчыко́ў | |
мелаўшчыко́м | мелаўшчыка́мі | |
мелаўшчыку́ | мелаўшчыка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)