мезафі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мезафі́т | мезафі́ты | |
| мезафі́та | мезафі́таў | |
| мезафі́ту | мезафі́там | |
| мезафі́т | мезафі́ты | |
| мезафі́там | мезафі́тамі | |
| мезафі́це | мезафі́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)