мезаа́там
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мезаа́там | мезаа́тамы | |
| мезаа́тама | мезаа́тамаў | |
| мезаа́таму | мезаа́тамам | |
| мезаа́там | мезаа́тамы | |
| мезаа́тамам | мезаа́тамамі | |
| мезаа́таме | мезаа́тамах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)