межаві́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. межаві́к межавікі́
Р. межавіка́ межавіко́ў
Д. межавіку́ межавіка́м
В. межавіка́ межавіко́ў
Т. межавіко́м межавіка́мі
М. межавіку́ межавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)