ме́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ме́днік | ме́днікі | |
ме́дніка | ме́днікаў | |
ме́дніку | ме́днікам | |
ме́дніка | ме́днікаў | |
ме́днікам | ме́днікамі | |
ме́дніку | ме́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)