машынабудаўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. машынабудаўні́к машынабудаўнікі́
Р. машынабудаўніка́ машынабудаўніко́ў
Д. машынабудаўніку́ машынабудаўніка́м
В. машынабудаўніка́ машынабудаўніко́ў
Т. машынабудаўніко́м машынабудаўніка́мі
М. машынабудаўніку́ машынабудаўніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)