мачу́льнік
‘трава’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мачу́льнік | |
| мачу́льніка | |
| мачу́льніку | |
| мачу́льнік | |
| мачу́льнікам | |
| мачу́льніку |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)