мачу́льнік

‘трава’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мачу́льнік
Р. мачу́льніка
Д. мачу́льніку
В. мачу́льнік
Т. мачу́льнікам
М. мачу́льніку

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)