мацюкну́ць
‘аднакратны дзеяслоў да мацюкаць (каго-небудзь, што-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| мацюкну́ | мацюкнё́м | |
| мацюкне́ш | мацюкняце́ | |
| мацюкне́ | мацюкну́ць | |
| Прошлы час | ||
| мацюкну́ў | мацюкну́лі | |
| мацюкну́ла | ||
| мацюкну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| мацюкні́ | мацюкні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| мацюкну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)