мацюгну́ць
‘аднакратны дзеяслоў да мацюгаць (каго-небудзь, што-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| мацюгну́ | мацюгнё́м | |
| мацюгне́ш | мацюгняце́ | |
| мацюгне́ | мацюгну́ць | |
| Прошлы час | ||
| мацюгну́ў | мацюгну́лі | |
| мацюгну́ла | ||
| мацюгну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| мацюгні́ | мацюгні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| мацюгну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)