махру́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| махру́тка | махру́ткі | |
| махру́ткі | махру́так | |
| махру́тцы | махру́ткам | |
| махру́тку | махру́так | |
| махру́ткай махру́ткаю |
махру́ткамі | |
| махру́тцы | махру́тках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)