махну́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
махну́ | махнё́м | |
махне́ш | махняце́ | |
махне́ | махну́ць | |
Прошлы час | ||
махну́ў | махну́лі | |
махну́ла | ||
махну́ла | ||
Загадны лад | ||
махні́ | махні́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
махну́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)