махна́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| махна́тка | махна́ткі | |
| махна́ткі | махна́так | |
| махна́тцы | махна́ткам | |
| махна́тку | махна́так | |
| махна́ткай махна́ткаю |
махна́ткамі | |
| махна́тцы | махна́тках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)