махля́р
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| махля́р | махляры́ | |
| махляра́ | махляро́ў | |
| махляру́ | махляра́м | |
| махляра́ | махляро́ў | |
| махляро́м | махляра́мі | |
| махляру́ | махляра́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)