матуза́ць

‘біць каго-небудзь гашнікам або вяроўкай’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. матуза́ю матуза́ем
2-я ас. матуза́еш матуза́еце
3-я ас. матуза́е матуза́юць
Прошлы час
м. матуза́ў матуза́лі
ж. матуза́ла
н. матуза́ла
Загадны лад
2-я ас. матуза́й матуза́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час матуза́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)