маторабудаўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. маторабудаўні́к маторабудаўнікі́
Р. маторабудаўніка́ маторабудаўніко́ў
Д. маторабудаўніку́ маторабудаўніка́м
В. маторабудаўніка́ маторабудаўніко́ў
Т. маторабудаўніко́м маторабудаўніка́мі
М. маторабудаўніку́ маторабудаўніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)