маршаві́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. маршаві́к маршавікі́
Р. маршавіка́ маршавіко́ў
Д. маршавіку́ маршавіка́м
В. маршавіка́ маршавіко́ў
Т. маршавіко́м маршавіка́мі
М. маршавіку́ маршавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)