маршаві́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| маршаві́к | маршавікі́ | |
| маршавіка́ | маршавіко́ў | |
| маршавіку́ | маршавіка́м | |
| маршавіка́ | маршавіко́ў | |
| маршавіко́м | маршавіка́мі | |
| маршавіку́ | маршавіка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)