ма́рчыць
‘мары´ць каго-небудзь тугою, сумам’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| ма́рчу | ма́рчым | |
| ма́рчыш | ма́рчыце | |
| ма́рчыць | ма́рчаць | |
| Прошлы час | ||
| ма́рчыў | ма́рчылі | |
| ма́рчыла | ||
| ма́рчыла | ||
| Загадны лад | ||
| ма́рчы | ма́рчыце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ма́рчачы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)