марціні́кскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. марціні́кскі марціні́кская марціні́кскае марціні́кскія
Р. марціні́кскага марціні́кскай
марціні́кскае		 марціні́кскага марціні́кскіх
Д. марціні́кскаму марціні́кскай марціні́кскаму марціні́кскім
В. марціні́кскі (неадуш.)
марціні́кскага (адуш.)		 марціні́кскую марціні́кскае марціні́кскія (неадуш.)
марціні́кскіх (адуш.)
Т. марціні́кскім марціні́кскай
марціні́кскаю		 марціні́кскім марціні́кскімі
М. марціні́кскім марціні́кскай марціні́кскім марціні́кскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)